Το πιο περίεργο έθιμο: Γιατί κάποιοι κρεμούν ένα αγγουράκι στο χριστουγεννιάτικο δέντρο;

Η μυστηριώδης ιστορία προέλευσης αυτού του εντελώς περίεργου στολιδιού για το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όσον αφορά τις χριστουγεννιάτικες παραδόσεις, το Weihnachtsgurke, ή αλλιώς η χριστουγεννιάτικη πίκλα, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η πιο παράξενη. 

Οι περισσότεροι ίσως έχουν την εντύπωση ότι η χριστουγεννιάτικη πίκλα είναι μια γερμανική παράδοση. Και μόνο το όνομά «Weihnachtsgurke» μας παραπέμπει προς τα εκεί, έτσι δεν είναι; Σύμφωνα, βέβαια, με τους New York Times, αυτή η παράδοση είναι είναι σχεδόν άγνωστη στη Γερμανία. Ένα γερμανικό ινστιτούτο δημοσκοπήσεων διαπίστωσε ότι το 91% των ανθρώπων της χώρας δεν το είχε ακούσει ποτέ του.

Είναι τελικά γερμανικό έθιμο ή όχι; Kανείς δεν μπορεί να απαντήσει με απόλυτη βεβαιότητα. Πάντως αυτό το έθιμο είναι ιδιαίτερα γνωστό στο Μίσιγκαν των ΗΠΑ, όπου υπάρχουν πολλοί Γερμανοί μετανάστες. Στην πραγματικότητα, το Berrien Springs του Μίσιγκαν μετατρέπεται κάθε χρόνο σε πρωτεύουσα του Christmas Pickle, καθώς φιλοξενεί ένα αντίστοιχο φεστιβάλ.

Ναι, αλλά ποιο το νόημα που κρύβεται πίσω από αυτό το έθιμο; Υπάρχουν, λοιπόν, τρεις θεωρίες σχετικά με τη χριστουγεννιάτικη πίκλα. Σύμφωνα με την πρώτη, όλο αυτό το εμπνεύστηκε ένας Γερμανοαμερικανός στρατιώτης που πιάστηκε αιχμάλωτος κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Πεινασμένος, παρακάλεσε έναν φρουρό να του δώσει μια τελευταία πίκλα πριν πεθάνει. Αυτή του έδωσε τελικά την ψυχική και σωματική δύναμη για να συνεχίσει να ζει.

Image

Μια άλλη δημοφιλής ιστορία αφηγείται την περιπέται δύο αγοριών από την Ισπανία που επέστρεφαν από το οικοτροφείο στην πατρίδα τους για διακοπές. Στο ταξίδι τους, αποφάσισαν να σταματήσουν σε ένα πανδοχείο και κρατήθηκαν αιχμάλωτοι σε ένα βαρέλι με πίκλες από έναν κακό ιδιοκτήτη. Εκείνο το βράδυ, ο Άγιος Νικόλαος σταμάτησε στο ίδιο πανδοχείο, βρήκε τα αγόρια και τα απελευθέρωσε.

Και υπάρχει και η τρίτη πιο πιθανή (και λιγότερο ρομαντική) ιστορία, που περιλαμβάνει ένα καλό σχέδιο μάρκετινγκ από κάτι Γερμανούς υαλουργούς. Τη δεκαετία του 1840, οι Γερμανοί υαλουργοί έφτιαχναν διακοσμητικά σε σχήμα φρούτων, ξηρών καρπών και πιθανώς τουρσιών. Μέχρι τη δεκαετία του 1880, η εταιρεία F. W. Woolworth τα εισήγαγε και έλεγε την ιστορία της γερμανικής καταγωγής τους.

πηγή: gazetta.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αλήθειες και δεδομένα που ίσως δεν γνωρίζατε για τη Μονόπολη

Μαύρα μανιτάρια, κινέζικο ζαμπόν και... φίδι: Νέα πίτσα για τολμηρούς στο Χονγκ Κονγκ

Νότιος Πόλος: Οι άνθρωποι διασχίζουν και τις 24 ζώνες ώρας την ημέρα των Χριστουγέννων