Το "σύνδρομο της Σημαίας", ο αστάθμητος παράγοντας των επόμενων εκλογών; του Θανάση Παπαμιχαήλ*

Μετά την ανάπαυλα των γιορτών του Πάσχα, ξεκίνησαν δριμύτερα, οι συζητήσεις στα τηλεοπτικά, διαδικτυακά και κανονικά καφενεία με τους πολιτικούς να ξαναβρίσκουν το ρόλο τους, στα κάθε είδους "παράθυρα"! 

Αναλύσεις επί αναλύσεων, για την πορεία των πολιτικών πραγμάτων και έπονται συνεχείς δημοσκοπήσεις με τα ίδια πάνω-κάτω αποτελέσματα. Μια στιγμιαία εικόνα της κοινής γνώμης, που καλείται να εξηγηθεί από όλους τους ειδικούς. Χάνεσαι στην ανάλυση ενώ το σκηνικό είναι γνωστό. Υψηλοί τόνοι, κατηγόριες εκατέρωθεν, αντιπαραθέσεις και διαξιφισμοί για τις τραγωδίες που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Από Μάτι, Μάνδρα και Τέμπη σε πρώτο πλάνο, φυσικά. Αλληλοκατηγορίες για τη διαχείριση των τραγωδιών αλλά και για τη συγκάλυψη των ευθυνών ακόμη και για την κατάλυση των θεσμών. Τα δημοσκοπικά αποτελέσματα γνωστά σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις. Το κυβερνών κόμμα, με ουσιαστικές απώλειες.

Ο κόσμος θυμήθηκε για άλλη μία φορά τα Τέμπη, φίμωσε, οργίστηκε, έκλαψε, αν και καθυστερημένα δύο χρόνια μετά την τραγωδία και τιμώρησε την κυβέρνηση στις μετρήσεις των δημοσκοπήσεων, ρίχνοντας την στα πιο χαμηλά της όρια. Για πρώτη φορά έδειξε τόσο σίγουρος ο κόσμος ότι το δυστύχημα δεν ήταν μόνο απόρροια ανθρώπινου λάθους αλλά και πολιτικό. 

Από την άλλη, η αντιπολιτευτική ανεπάρκεια, πρωτοφανής στην πολιτική ιστορία του τόπου, δεν είναι ικανή ούτε να φλερτάρει με την κυβερνησιμότητα, που αναζητούν οι πολίτες, σύμφωνα με τα χαμηλά δημοσκοπικά  ποσοστά της. Και το μεγάλο ερώτημα είναι,  αν το παλιό όπως το γνωρίσαμε πεθαίνει, ποιο είναι το καινούργιο που γεννιέται; Το καινούργιο θα φέρει την πολυπόθητη άνοιξη στο πολιτικό μας γίγνεσθαι ή θα βάλει τη χώρα σε περιπέτειες; 

Όμως στην πολιτική δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και ο λεγόμενος αστάθμητος παράγοντας. Όποτε εμφανίζεται όλα αλλάζουν, δημοσκοπικά δεδομένα ανατρέπονται και τα σίγουρα δεδομένα, παύουν να υπάρχουν. 

Ο αστάθμητος παράγοντας πολλάκις εμφανίζεται απρόσκλητος από το "πουθενά", από μια ή ακόμη στήνεται ένα αντίστοιχο σκηνικό από τα λεγόμενα εξωθεσμικά κέντρα και παράκεντρα. Ο ξένος δάκτυλός όπως λέγεται!

Θυμίζω την ταινία wag the dog και στην ελληνική της μετάφραση "ο πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο και ένας πόλεμος". Μια μαύρη αμερικάνικη κωμωδία, όπου ένας "ψεύτικος" πόλεμος αποσπά την προσοχή των πολιτών- ψηφοφόρων λίγο πριν την κάλπη, από ένα προεδρικό σεξουαλικό σκάνδαλο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο λεγόμενος αστάθμητος παράγοντας "δούλεψε" και ο πρόεδρος επανεξελέγη.

Σε μία από τις επόμενες δημοσκοπήσεις, καλό θα ήταν να δούμε τις απαντήσεις των ψηφοφόρων όλων των κομμάτων στην ερώτηση "ποιον πολιτικό αρχηγό εμπιστεύεται στη διαχείριση εθνικής κρίσης;. 

Το γνωστό "σύνδρομο της Σημαίας μπορεί να είναι ο αστάθμητος παράγοντας των επόμενων εθνικών εκλογών;

Οψόμεθα.

* Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής  Αυτοβελτίωσης  (Σ.Ο.Π.Α.)

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του ekriti.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η Γεωπολιτική αξία του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού *Του Δρ. Κωνσταντίνου Μπαλωμένου

Όταν η διεθνής πολιτική γίνεται χρηματιστήριο. του Αργύρη Αργυριάδη*

Κοσμοσυρροή στη Ρώμη για την κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου - Πάνω από 200.000 πιστοί και 170 ηγέτες